Maħtufin biex niltaqgħu ma' Sidna
Il-Kristjani kollha jħarsu ’l quddiem għat-tieni miġja ta’ Kristu. Aħna lkoll qed “nistennew dik it-tama mbierka u d-dehra glorjuża t’Alla l-kbir u s-Salvatur tagħna Ġesù Kristu” (Titus 2:13). Sidna Ġesù qiegħed iħejji post għalina; hu għad jerġa’ jiġi u jilqagħna għandu biex fejn ikun hu, inkunu aħna wkoll (ara Ġwanni 14:1-3). Fil-miġja tiegħu, il-Mulej se jqajjem l-Insara li jkunu laħqu mietu, u lilna li nkunu għadna ħajjin, Ġesù se jbiddel ġisimna f’wieħed immortali. Ilkoll flimkien ninħatfu u niltaqgħu ma’ Sidna fl-ajru u hekk inkunu dejjem mal-Mulej (1 Tessalonikin 4:13-18; 1 Korintin 15:50-58). Storikament, l-Insara kienu jqisu li l-ħatfa tal-knisja bħala parti mill-avvenimenti li se jseħħu fit-tieni miġja ta’ Kristu. Mar-ritorn ta’ Kristu se jkun hemm il-qawmien mill-mewt ta’ kulħadd, tajbin u ħżiena; il-ħatfa tal-knisja; il-ġudizzju finali; tmiem id-dinja, u l-ħolqien ta’ smewwiet u art ġodda. Madankollu, bl-influwenza ta’ John Nelson Darby (1800-1882), u oħrajn, illum ħafna In